شهید "جعفر حبیبی" در وصیت نامه خود خطاب به والدینش می‌نویسد: «از شما می‌خواهم که بعد از شهادت من گریه نکنید زیرا در راه اسلام شهید شدن مایه افتخار است و این راهی بود که خودم انتخاب کردم و راه انبیا و علمای اسلام است.»

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان‌تهران، شهید «جعفر حبیبی» یادگار «حسن» دوم فروردین ماه 1338 در روستای سنگ سفید از توابع شهرستان بروجرد به دنیا آمد. او در کودکی با رنج و سختی های بسیاری بزرگ شد و در همان ایام به کار چوپانی می پرداخت. بعد از طی این دوران از سنگ سفید به بروجرد و سپس به تهران آمد. در تهران مدت دو سال بر سر کوره های آجرپزی کار کرد و بعد از آن در کارخانهی پل میل ایران به مدت هفت سال مشغول به کار شد. روزها به کسب روزی حلال و شبها نیز در مدارس شبانه به تحصیل می پرداخت. او توانست تحصیلات خود را تا پایان سال اول متوسطه در رشته ی تجربی ادامه داد. بعد از تشکیل تعاونی محل، او به مدت ۹ ماه در آنجا مشغول به کار شد. شهید جعفر حبیبی با فرا رسیدن زمان خدمت سربازی، آمادهی انجام وظیفه شد و بعد از طی مراحل آموزشی به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد و سرانجام در تاریخ دهم اردیبهشت سال 1361 پس از رشادت های فراوان به شهادت رسید.

فرازی از وصیت نامه شهید

از پدر و مادرم و خواهرانم تقاضا دارم که بعد از شهادت من گریه نکنید زیرا در راه اسلام شهید شدن مایه افتخار است و این راهی بود که خودم انتخاب کردم و راه انبیا و علمای اسلام است. از پدر و مادرم که با زحمت های فراوان و رنج‌های زیاد مرا به حد بلوغ رسانیدند و تحویل جامعه دادند سپاسگزارم.

منبع: کتاب قدسیان قدس(زندگی نامه شهدای شهرستان قدس)

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده