وصیت نامه شهدای استان سمنان
مادر به خدا سوگند من راه خوبي را انتخاب كردم، راهي كه قرآن و اسلام به ما دستور داده

مجید ابراهیمی

بسم‌الله الرحمن الرحيم

پدر و مادر عزيزم، به خدا سوگند ياد مي‌كنم كه اگر من از اين سفر الهي برنگشتم، ناراحت نباشيد و براي ما گريه نكنيد، چون من و برادرم راهي را انتخاب كرديم كه شهيدانمان انتخاب كردند. راهي را انتخاب نكرديم كه باعث سرشكستي شما شود. مثل بعضي‌ها كه راه منافقين را انتخاب مي‌كنند، بايد روز قيامت جواب بدهند. مادر به خدا سوگند من راه خوبي را انتخاب كردم، راهي كه قرآن و اسلام به ما دستور داده؛ ما از اماممان[1] تقليد مي‌كنيم كه فرموده‌اند كه واجب است كه برويم به جبهه‌ها و من به دستور امام و رهبر خودم اين راه را انتخاب كردم و به جبهه رفتم. اي مردم، اي امت حزب‌الله، [ا]گر من [و] شمايي كه مُقلد امام هستيم[2] امام واجب كفايي كرده كه آنهايي كه مي‌توانند بايد به جبهه‌ها بروند. اي جوانان، خدا را شاهد مي‌گيرم كه اگر به جبهه نياييد بايد روز قيامت جوابگو باشيد. از شما سؤال مي‌كنم كه چرا شما كه مي‌توانستيد و امكانات داشتيد چرا نيامديد. چرا اسلام را ياري نكرديد. شما كه اخبار را گوش مي‌كرديد و در تشييع[3] شهدا شركت مي‌كرديد، ولي خيلي از شما به جبهه نيامديد. پدر و مادر عزيز، اين سخن را به شما مي‌گويم اگر من و برادرم از اين سفر الهي برنگشتيم، ناراحت نباشيد و اجازه دهيد برادران ديگرم را به جبهه اعزام كنند تا اسلحة به زمين افتاده برادرانشان را بردارند و با صدام و صداميان بجنگند[4] و كربلاي حسين و قدس بزرگ را آزاد كنند. مادرم، شما به من خيلي خدمت كردي و من قدر شما را ندانستم و خيلي شما را اذيت كردم و اگر برنگشتم شما مرا ببخشيد. موقع رفتنم به جبهه چون نمي‌دانستم واقعاً مرا مي‌برند يا نه. در سپاه شاهرود من را نگه داشتند و گفتند در حال حاضر نيرو نمي‌خواهند ولي من با هزار خواهش و تمنا آنها را راضي كردم و اعزام شدم حالا مي‌خواهم مرا حلال كني و مرا ببخشي. من در اينجا يعني در سنگرهاي جبهه‌ها شما را دعا خواهم كرد، زيرا در جبهه دعا زود مستجاب مي‌شود. پيام من براي برادران و دوستان و هموطنان عزيزم اين است كه اي عزيزان قلبتان را پاك كنيد و براي اسلام جان‌فشاني كنيد. شما مسلمان هستيد، وظيفة شما اين است كه بايد به اسلام خدمت كنيد. خدا نكند كه در خانه بمانيد و به مال دنيا فكر كنيد. بايد حسين‌وار باشيم و به فرمان امام لبيك گوييم و از تهمت و غيبت جداً خودداري [كنيم].


[1]- منظور شهيد حضرت امام خميني است. در اصل وصيت «امامان» است.

[2]- سياق كلام حكم مي‌كند از فعل «هستيم» استفاده شود. در اصلِ وصيت «هستيد».

[3]- در اصل وصيت «تشيع».

[4]- در اصل وصيت «بجگند».

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده